Astrid ziet wel mogelijkheden om de zorg betaalbaar te krijgen. In deze blog doet ze een onconventioneel voorstel waar de zorgverzekeraar wel oren naar zou hebben, maar haar collega’s vertegenwoordigd in de beroepsverenigingen….? .

Ook zorgverleners lezen deze blogs. In de huidige tijd, waarin het gaat over de stijgende kosten in de zorg, heb ik een idee om de zorg goedkoper te maken. In mijn geval weet ik het meeste van eerstelijnspsychologen-land. Vanuit de basisverzekering worden nu vijf gesprekken vergoed, waarbij er in het totaal honderd euro eigen bijdrage wordt verlangd. Mits het eigen risico al is verbruikt.

Voordeel

Als je eigen risico nog niet is aangesproken, betaal je over het algemeen voor vijf behandelgesprekken bij een eerstelijnspsycholoog in 2013, 400 euro. Dit lijkt te betekenen dat in 2013 de Eerstelijns Psychologische Zorg (EPZ) alleen financieel haalbaar is voor een beperkte groep. Mensen met andere medische kosten (die het eigen risico sowieso wel opmaken), mensen met een uitgebreide aanvullende verzekering en ‘rijkere’ mensen. Voor de mensen die niet vallen in één van deze drie categorieën, is EPZ een dienst die onbetaalbaar wordt.

Probleem

Voor wie is dat een probleem? En wiens verantwoordelijkheid is het om dat probleem op te lossen? Ik denk dat er mensen zijn die wel psychologische hulp willen, maar buiten de geschetste categorieën vallen. Voor hen is dat dus een probleem.

Aanvaardbaar risico

Voor de overheden lijkt het geen probleem, want op het moment dat een groot deel van de mensen geen aanspraak maken op de zorg, kost dat de overheden (lees: zorgverzekeringsmaatschappijen) geen geld. Het is natuurlijk wel een risico, vanwege extra kosten door ernstiger problematiek of extra kosten door overlast misschien, maar blijkbaar voor de overheden een aanvaardbaar risico.

Oplossen

Is het een probleem voor ons zorgverleners? Ik weet het niet. Over het algemeen heb je je eigen agenda te vullen en de vraag naar Eerstelijns Psychologische Zorg is en blijft groot. Wiens verantwoordelijkheid is het dan om dat probleem op te lossen? Blijkbaar vinden onze overheden dat zij dat niet hoeven oplossen. Ik hoor namelijk nog geen geluiden die daarop wijzen. Als zorgverlener ben ik al even geleden gestopt met het leven van mijn fantasie: ‘de wereld willen redden’, want ik ben erachter gekomen dat dat niet kan.

Nuanceren

Alhoewel, als ik beter kijk naar dit probleem moet ik dit wel even nuanceren. Wij zorgverleners kunnen dit probleem wel degelijk oplossen, namelijk door geen vergoeding te vragen voor onze diensten. Ik vernam van een collega die in de jaren ‘70 van de vorige eeuw begon met psychologische gesprekken, dat mensen hem betaalden met een pakje shag nota bene! En die keuze hebben wij allemaal, wij zorgverleners. Dan lossen we het probleem op voor de mensen die buiten de boot vallen.

Is dat misschien een idee? Willen degene die dit een goed idee vinden zich hier even melden, met naam en telefoonnummer, dan kunnen zorgvragers je gemakkelijk vinden.